۱۳۸۹ بهمن ۱۴, پنجشنبه

با "الله اکبر" از خواب پریدم!

خسته از سر کار اومده بودم خونه، گرفتم خوابیدم. توی خواب بودم که یهو یه صدای بلند گفت "الله اکبر!". صدای نکره برادرم بود که از پنجره اتاقم داشت داد می زد! منم از خدا خواسته رفتم لب پنجره داد زدم. مردم کوچه هم نسبتا زیاد بودن و شعار می دادن. شب خوبی شد!
ولی جناب آقای جرس، دمت گرم، این رسمش نیست. چند روزه که منتظر همچین چیزی بودیم. هی اینور اونور سعی کردیم برای دوشنبه قرار بزاریم. خوب نگفتند. مرد حسابی تو که برد داری واسه یه موقعی قرار میزاشتی که فرصت اطلاع رسانی بیشتری باشه. الان خیلی ها رو میبینم که تازه خبر شدن، اگه فرصت بیشتر بود خیلی بهتر میشد. دفعه بعد منو از خواب بپرونی خود دانی.

۲ نظر:

  1. هموطنان ما لازم نیست با شعارهای تند یا درگیری با ماموران خود را به خطر بیندازیم. همینکه در خیابان اجتماع کنیم بدون هیچ فریادی یا بدون نماد سبز کار همان شعار دادن را می کند ولی بهانه به رژیم نمیدهد برای سرکوب مردم. بنابراین بیائید حرکت های ساده و کم خطر طراحی و اجرا کنیم تا عموم مردم از آن استقبال کنند. حرف مردم برای همه روشن است پس چه نیازی به شعاردادن داریم؟ برای 22 بهمن باید همه شخصیت ها و گروهها مردم را به حضور ساکت در خیابان دعوت کنند. همه باید بیان. همه کسانی که 25 خرداد بودن باید دوباره بیان. کسی که بی تفاوت باشد فردای قیامت شریک جرم رژیم است. بخاطر نسل آینده هم که شده باید حرکت کنیم. دریغ است ایران که ویران شود. فکر کنید که صدام به تهران رسیده و دارد بر ما حکومت میکند. احساس مسئولیت داشته باشیم اگر مسلمان واقعی هستیم. الله اکبر

    پاسخحذف
  2. برای مبارزه با ولایت وقیح 22 بهمن همه با هم بریم توی خیابان.

    پاسخحذف