زن مسنی که با صحبت با گاردی ها آنها را از کتک زدن منع می کند، مادرانی که مادر 70 میلیون ایرانی هستند و در برابر سگان ولایت مادر دستگیر شده گان می شوند و همه توهین و تحقیر را برای آزاد کردن پسر بازداشت شده ای به جان می خرد، دختر زیبا رویی که از شکستن بینی اش نمی هراسد و در خط مقدم، جمعیت را به جلو فرا می خواند، پیر زنی که می گوید:"من عمر خود را کرده ام، بگذار باطوم به جای بدن وانان بر بدن من فرود آید". مادری که در اتوبوس یا تاکسی هر کجا می نشیند تلاش می کند در میان این همه سرکوب و نبود رسانه، رسانه باشد....
و اکنون روز زن... من به تظاهرات می آیم، این بار برای محافظت از وجود نیک ترین زنان سرزمینم...
1- در لایه خارجی جمعیت حرکت می کنیم تا با سپر کردن دستها در پشت و بالای سر ضربات باطوم را دفع کنیم. باور کنید باطوم درد دارد اما نه آنقدر ها. با این کار از زنان داخل جمعیت محافظت کنیم. هر جا حمله نزدیک بود، زنان را به حرکت در داخل جمعیت توصیه کنیم.
2- در هنگام حمله سگان ولایت حواس خود را به مکان آنها بدهیم و با کلام آرامش بخش، افراد جلو را از هل دادن یکدیگر منع کنیم. صدای ما برای آنها که فرار می کنند نشانه ایست که تا چه حد نبروها به آنها نزدیک شده اند. زمین خوردن و اینا این دفعه نباید داشته باشیم.
3- در صورت تلاش مزدوران برای دستگیری یک زن، همه افراد حاضر را با فریاد ولش کن به مقابله فرا بخوانیم. مطمئن باشید هموطنان ما حساسیت خیلی بیشتری به دستگیری یک زن خواهند داشت و حتی کسانی که برای تظاهرات نیامده اند همراهی خواهند کرد.
4- یادتون باشه آسیب پذیری زنان در برابر حمله سگای ولایت بیشتره، همونطور که اونا شجاعت بیشتری در - به قول موسوی- "کار زینبی" دارند ما هم باید شجاعت به خرج بدهیم برای حفاظت از مادران 70 میلیون ایرانی.
هر چیز دیگه ای که به نظرتون میرسه بگید
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر